De coronapandemie heeft lang genoeg geduurd. Dat geldt zeker ook voor kinderen. Ze ontwikkelen zich volop en willen optrekken met vriendjes. Voor veel kinderen is het zwaar geweest: vrienden, sport, pretparken en zomerkampen kwamen op een laag pitje te staan of vielen weg. Hoe was dit voor jouw kind(eren)? En hoe ervaart je kind het dat dingen nu wél weer kunnen? In deze blog lees je waarom kinderen de pandemie anders hebben ervaren dan volwassenen. Ook geven we tips om je kind te steunen bij de overgang naar het ‘oude normaal’. Opnieuw prikkels verwerken is namelijk ook iets om aan te wennen!
Dit is waarom de pandemie een andere impact heeft op kinderen
De coronapandemie heeft natuurlijk iedereen geraakt. Daarbij is er wel een verschil tussen hoe kinderen en volwassenen die periode beleefd hebben. Je kunt dit zo zien: als we uitgaan van één jaar lockdown heeft de coronacrisis 2,5% in beslag genomen van het leven van iemand die 40 jaar is. Voor een kind van 6 jaar heeft deze periode 17% in beslaggenomen. Het gevolg is dat de coronapandemie in de beleving van je kind ook daadwerkelijk langer heeft geduurd. Dat heeft een paar consequenties.
Wennen
Waar we als volwassenen al moeten wennen aan de prikkels van vrienden zien, feestjes, etentjes en familie, kan dit voor je kinderen nog intensiever zijn. Voor je kind heeft het ‘nieuwe normaal’ simpelweg langer geduurd dan voor jou. Teruggaan naar de oude situatie kan voor kinderen dus met horten en stoten gaan: zelfs leuke dingen kunnen vreemd voelen.
Persoonlijke groei van je kind
Dat de coronacrisis voor je kind langer heeft geduurd, heeft ook een ander gevolg: grote persoonlijke groei. Zelfs, of misschien juist na een lastige periode, kun je het gevoel hebben dat je niet meer dezelfde persoon bent als daarvoor. Dit geldt ook voor kinderen, al kunnen ze het misschien niet direct verwoorden.
Observeer je kind
Nu corona (of in elk geval de crisis) op zijn retour lijkt te zijn is het slim om je kind goed te observeren. Denk bijvoorbeeld aan:
- Veranderingen in het gedrag van je kind, zoals sneller geïrriteerd zijn.
- Uitgeput zijn
- Signalen van stress zoals hoofdpijn of buikpijn
Zeker bij kinderen die niet snel toegeven dat ze ergens mee zitten, is het belangrijk om te observeren.
Vragen stellen, luisteren en praten
Kinderen zijn nog niet zo gewend om over gevoelens te praten zoals volwassenen dat doen. De mate waarin ze praten over wat ze voelen, verschilt natuurlijk ook per kind. Als je kind moet wennen aan het oude normaal, is het slim om er extra aandacht aan te besteden. Je kunt dit op de volgende manier doen:
- Doe samen met je kind een activiteit (koekjes bakken, een spelletje). Zo ontstaat er makkelijker een gesprek.
- Praat over je eigen ervaring: laatst ging je uit eten, en je was eigenlijk best nerveus. Toch werd het wel een leuke avond!
- Stel je kind vragen en luister zonder te oordelen.
Het is belangrijk dat je je kind laat merken dat gevoelens er mogen zijn. Eén van de manieren om dat te laten zien is om er zonder oordelen over te praten. Blij zijn mag, maar boos zijn mag ook. En wat kun je eigenlijk doen als je heel boos bent? Wat doe jij als je boos bent en wat doet je kind? In deze periode kan het erg nuttig zijn om het daarover te hebben.
Help je kind om stap voor stap prikkels op te bouwen
Er zijn weer volop leuke dingen om te doen. Dat kan resulteren in een stuiterend kind, of misschien in iemand die liever eerst de kat uit de boom kijkt. Hierin is praten met je kind ook belangrijk: waar heeft hij of zij behoefte aan en waarom?
Het doseren van prikkels kan ook slim zijn: is het een goed idee om op een druk zomerkamp te gaan, of is een logeerpartij met een beste vriend(in) een beter idee? Stem de activiteiten af op jouw kind(eren).
Maak geen aannames en geef je kind de ruimte
Zoals je eerder las in deze blog, hebben veel kinderen zich tijdens de lockdown nog steeds ontwikkeld. Dat kan ook om ontwikkelingen gaan die je misschien zelf heel jammer vindt, of die jou lastig lijken voor je kind.
Als activiteiten zoals sporten, en hobbyclubjes niet meer mogelijk waren, kan het zijn dat je kind hier geen zin meer in heeft. Oordeel niet en geef dit de tijd. Misschien krijgt je kind er na verloop van tijd weer belangstelling voor. Het kan ook zijn dat dit niet gebeurt. Het is belangrijk dat je kind weet dat alles oké is en dat niets moet. Waarschijnlijk kruipt hij of zij vanzelf uit zijn schulp en krijgt hij na een tijd weer behoefte aan de activiteit. Dat kan gaan om dezelfde hobby, maar ook om iets heel anders.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Meer artikelen over dit onderwerp
